جوانه ها بزرگ می شوند
سر درخت را که می برند، از کنارش جوانه ها می رویند
درخت تنومندتر، سربریدنش دشوارتر و جوانه هایش فراوانتر
از ریشه قطعش می کنند، باد بذرهایش را به سرزمینهای دوردست می برد

به سرزمینهای دیگر می روند
باد بذرهایش را به میهن باز می گرداند
عرق از پیشانی پاک می کنند و به میهن خیره می شوند
باز می گردند، اینبار با بریدن هر جوانه هزاران جوانه می روید
مبهوت جشن جوانه ها شده اند


2 Comments:
Anonymous Anonymous said...
نمی خوای این شعرهای قشنگت رو بذاری تو فیسبوک بقیه هم بخونن؟

Anonymous Habil said...
آره - خیلی قشنگه- حیفه نره تو فیسبوک . ا