خاكستر خاطره؟
سالها پيشترك به عزيزي گفتم
"
باز هم بايد رفت
....................................تا فراسوي نگه هاي عميق
...بازهم بايد فرياد كشيد
....................................كه دراين تاريكي
...............................................گل شبدر زندست
"
پوزخند ناز مليحش انگار
.........................آتش جانسوزش مي كشد هرچه نگاه و هيجان و ناز است
آتشش را به فراسوي نگاه شادي
........................................شاد آيا بشود كرد شبي؟