خوب - به نظر میاد این خاک چندان هم از آلودگی پاک نیست!
یا این که شاید باید بگوییم "دیگر پاک نیست" یعنی که قبلا بوده است و حالا....
خیلی خوب - از این بابت متاسفم! ولی تا دیر نشده این را هم بگویم که
معلوم نیست "آن خاک" پاکتر باشد.
(->آمار جنایت روزمره در آمریکا)
یعنی باید خدمدتان عرض کنم که به نظر میاد دنیا کلا اینطوریه.
همه جا - همیشه.
( البته می دونم که کم و زیادداره.)
دیروز بچت رو گرگ می برد
امروز همکلاسی مواد پخش کنش.
اصلا واسه همینه که فرشته ها به خدا در مورد
آفرینش انسان اعتراض کردن-
خیلی خوب منم در اعتراض اونها شریک
تو هم شریک
بیا و پای این عریضه رو امضا کن.
امضا کردی؟ برای اینکه مطئن بشی
مهر هم بزن-
انگشت هم بزن.
زدی؟
خوب بعدش- بعدش چی؟......
سوالی که در این گونه مورد از خودمون می پرسیم اینه که:
"خوب- ما چیکار کنیم؟؟ من چه کاری از دستم بر میاد؟"
خیلی خوبه که آدم کاری از دستش بربیاد
ولی
بعضی وقتها هدا خانم
آدم کاری از دستش بر نمیاد!
به همین سادگی
وبه همین تلخی
این یه واقیت واضح است که تو کتابهای قشنگ نمی نویسند
هدا خانم.
آره- واقعا این طوریه
شما فکر میکنی که دنیای که ما از پس پنجره "خواندن و نوشتن" می بینیم چقدر به دنیای "واقعی" شبیه هست ؟؟!آره؟
اگه تو یه داستان نویس بودی
خیلی راحت می تونستی این ماجرا رو شاد پایان کنی
تا خواننده خیلی خاطرش آزرده نشه.
اصلا به نظر من اونها خوب کاری می کنن که یه تصویر "غیر واقعی" به ما عرضه می کنن
دمشون گرم!
ولی به شرط این که
ما بدونیم
"زندگی کردن با کتاب خوندن فرق داره."
اگه این رو قبول کنی
نتایج خوبی هم داره-
مثلا می فهمیم که هیچ هنر مندی در بیان
خوبی ها و خوشی های "زندگی واقعی" موفق نبوده!
قبول نداری؟
برای امتحان
یه روز با چند تا از دوستان برو تفریح
با خودت دوربین عکاسی و فیلم بردای
هم ببر
صدا ضبط کن هم ببر
بعدش وقتی که بر گشتی
چند ساعت وقت بذار
وببین میتونی
آن روز رو واسه یه نفر "تعریف کنی"؟
مخاطب تو چند درصد از خوشی و حس وحال تو رو
"باز احساس" خواهد کرد؟
تو چقدر در باز آفرینی واقعیت موفق خواهی بود؟
.........
من فکر نمی کنم که هنر مندان هم
چندان توانمندتر باشند.
راستش را بخواهی-
برای من "زندگی" خیلی
واقعی تر و پر احساس تر است
تا "نوشته"
من شدیدا معتقدم
"زندگی کردن با کتاب خوندن فرق داره."

{می بخشید طولانی شد}
ا

کاش جسارت این را داشتم که مثل یک کتاب شعر زندگی کنم

و در این دنیا بمیرم

و از این دنیا بمیرم

سالهاست کتاب نمیخونم یا لا اقل شعر نمی خونم مگه بخوام احساسات نستالجیکمو هشیار کنم و لذت ببرم شاید به خاطر عقب افتادگی باشه ولی بیشتر فکر میکنم به خاطر اینه که فاصله حقیقت با واقعیت فاصله خاک با خدای کونه شدن ... بگذریم و اما در مورد اون خانوم (شاید او یک فرشته بود ) اگر بار بعد همچین اتفاقی افتاد بازم نسبت به موقعیت تصمیم بگیر و هیچوقت پشیمون نشو فقط تجربه کن چون اگه فکر کردی خدا بعد از اون همه مصیبتی که سر خلقتت کشیده تمام جوابهارو تو یه کتاب بهت تقدیم میکنه یا بقیه پیامبراهارو میفرسه تا برات شعر بگن، آواز بخونن و... کور خوندی جونم...............

اسرار ازل را نه تو داني و نه من
اين حرف معما نه تو خواني و نه من
هست اندر پس پرده گفتگوي من و تو
چون پرده برافتد نه تو ماني و نه من